Het sixties-jurkje!

Elke keer als er een pakketje met een besteld stofje thuis toekomt, voel ik mij als een kind op zijn verjaardag.
Je dag wordt meteen top!
Een tijdje geleden was het zo'n dag.
Ik had een super tricot-stofje besteld bij Het stoffenhuis.

Zoals je ziet is het een prachtig, maar wel best druk stofje.

Ik zag nog niet echt hoe ik het zou gaan verwerken, tot ik in een knipmode bladerde, en het patroon van een sixties-jurkje zag.

Uitproberen maar!

Dit is het resultaat!

Door de drukke print te beperken tot het middenstuk en het boven- en onderstuk sober te laten, krijg je een heel uitgebalanceerd effect.

Ik combineerde het "poezen-tricotje" met zwarte tricot.

Het materiaal voor het patroon uit knipmode was katoen, met een rits op de rug.

Maar door de jurk volledig in tricot te maken, is een rits overbodig.

Nog even een bedankje aan Sofie Prullemie voor de fotografie, en je oog voor detail!

Mira de orka

Niet zo lang geleden, maar wél in een heel ver land...

Een stralende lucht, een botergele zon en een kust met het helderste water dat je ooit zag.

Alles is rustig, geen enkel rimpeltje te zien in zee...

Alhoewel...

Wat is dat?

O-o!!

Toch geen haai?

Nee hoor, het is Mira de orka!

Dat is lang geleden!

Gauw nog even een foto...

En hup! Ze is alweer verdwenen onder water.

Tot ziens!

Mijn zelfgemaakt labeltje gepresenteerd op portemonnee

Ik ben al een tijdje bezig met kleding en knuffels zelf te maken.
Daarom vond ik dat het tijd was voor "De Volgende Stap"...
Het leek mij leuk om een persoonlijk labeltje te hebben.
En zo begon de zoektocht...wilde ik er een naam op, en zo ja, welke naam?

Een héle godganse dag ontwerpen, uittekenen, opnieuw beginnen.
Tot ik ineens "het licht" zag: waarom zocht ik het zo ver?
Mijn labeltje werd simpelweg de afbeelding van één van de vogeltjes die mijn blog versieren.

Om het netjes te presenteren maakte ik uit een oude jeans van Vriend een portemonneetje.
Ik wilde eens een andere vorm dan gewoon rond, en tekende een uiltje uit de stof.

Aan de zijkant stak ik een rits (gerecupereerd van de jeans!).

De snavel en de blauwe contouren van de ogen zijn uit vilt en bevestigd met textiellijm.

Tot slot nam ik twee knoopjes uit de verzameling van de oma, en om het net dat tikkeltje extra te geven, vulde ik de knoopjes ook op met een beetje gele vilt.

En...aan de zijkant mijn labeltje!

Dit maakte ik met transferpapier, heel makkelijk en gebruiksvriendelijk.

Zo maakte ik ook mijn instrijk-etiketjes voor aan de binnenkant van zelfgemaakte kledij.

                                            

           Je moet het dus niet altijd ver gaan zoeken, soms staat wat je zoekt gewoon voor je neus!

De overgooier: niet alleen voor kleine meisjes!

Je ziet ze overal ronddartelen: kleine meisjes met superschattige overgooiertjes.
Heel comfortabel voor hen, je beweegt er lekker in en het is een kledingstuk dat een gemiddelde valpartij of een spelletje"op de poep van de grasheuvel schuiven" wel doorstaat.
Ik liep al een tijdje rond met het idee om een simpele overgooier voor mezelf te maken, maar het concept "overgooier voor volwassen dames"  is blijkbaar geen grote hit in zelf-maak-land.
Misschien omdat de gemiddelde vrouw niet vaak meer geconfronteerd wordt met valpartijen of rondschuiven op gras.
Behalve natuurlijk als je, zoals ik, in een kinderdagverblijf werkt.
Ideaal kledingstuk voor mij, dus!

Ik heb voor deze overgooier een bestaand jurkje overgetekend.

Daarna nam ik het lijfdeel in en liet ik het lijfje met opzet heel laag, om een echte overgooier-look te bekomen.

Door de vrolijke maar best drukke print besloot ik verder niets toe te voegen van fournituren.

Het jurkje is met een eenvoudig zoompje afgewerkt.

En het allerleukste aan dit kledingstuk: op koude dagen draag je er een shirt met lange mouwen en een legging onder, op warme dagen gewoon een T-shirtje.

Mooi én functioneel!

Kabouter Liesje

Maak kennis met kabouter Liesje!

Liesje woont in een groot kabouterbos, waar altijd de zon schijnt en overal bloemetjes bloeien.
Ze verzorgt de dieren van het bos en is onafscheidelijk van haar dikke vriend Tobias de olifant.

                                 Als Liesje moe is, gaat ze in haar zeteltje van roze kristal zitten.

                       Met haar beentjes bengelend vraagt ze zich af  wat ze vandaag nog zal doen.

                   

Na een poosje te rusten besluit Liesje een wandeling te maken, naar de andere kant van het bos.

Daar staat een oude, dikke boom.

Aan de voet van die boom groeien de lekkerste vruchten!

Liesje heeft haar tasje meegenomen en verzamelt zoveel vruchten als ze maar kan dragen.

Blij gaat ze naar huis terug.

Wat was het weer een mooie dag!